Dag van de mantelzorg

Mantelzorgers zijn onzichtbare helden! Maar liefst 5,5 miljoen Nederlanders verlenen mantelzorg. Het zorgen voor een familielid of andere naaste die dagelijkse ondersteuning nodig heeft is vaak onzichtbaar. Vandaag op 10 november willen we graag de mantelzorgers extra in de schijnwerpers zetten. Jullie tomeloze inzet mag gezien worden! Vandaag vertelt mantelzorger Barbara Belder waarom het zo waardevol is dat haar vader zo lang mogelijk thuis kan blijven wonen. Ze belicht de uitdagingen die dat met zich meebrengt en de opluchting die zij ervaart nu haar vader de ondersteuning van de CAREGivers accepteert en omarmt.

Eerder was ik vaak gestrest als ik bij mijn vader kwam, dan dacht ik: wat is er nu weer misgegaan? Nu kom ik langs om samen koffie te drinken en kan ik weer echt zijn dochter zijn.

Mantelzorger - Barbara Belder

Barbara (51) is mantelzorger voor haar 95-jarige vader met dementie. Sinds het overlijden van haar moeder, vier jaar geleden, staat Barbara er alleen voor. Ze heeft een baan, een eigen leven en woont niet op fietsafstand van haar vader. Dit brengt de nodige uitdagingen met zich mee. Ze omschrijft zichzelf dan ook als organiseerdochter, ze heeft heel veel geregeld zodat haar vader in zijn eigen vertrouwde huis kan blijven wonen. “Hij is altijd harstikke zelfstandig en gestructureerd geweest en hij wil die onafhankelijkheid en zelfbeschikking vasthouden. Dat staat bij hem met stip op één.”

Ik ben niet het verzorgende type die dagelijks langs kan gaan bij mijn vader. Om die reden is het voor mij extra belangrijk om de zorg thuis en ondersteuning goed te organiseren. Dat was niet makkelijk. Via het goed geregelde, maar starre zorgsysteem kon ik niet tot een passende, betaalbare oplossing komen. Tot het moment dat ik iemand van Home Instead Thuisservice aan de lijn kreeg die vroeg: “Wat heb je nodig? Wat zijn je vaders wensen?” Dat was echt een verademing en precies wat ik op dat moment nodig had.

‘Ook een gesprek is voor mensen met dementie van levensbelang’

Haar vader begon steeds vaker dingen te vergeten en belde dan bij de buren aan voor hulp. Maar de grootste uitdaging was dat haar vader geen ondersteuning en zorg thuis accepteerde. “Uiteindelijk hebben we de CAREGivers van Home Instead geïntroduceerd onder het mom van: Zullen we samen eens de keuken opruimen? Hierdoor verminderde de weerstand en nu wordt mijn vader vier keer per week, op vaste momenten, ondersteund door een vaste CAREGiver. Ze doen dan samen boodschappen, lopen een rondje of drinken een kopje koffie. “De sociale aandacht die een CAREGiver kan geven, wordt zo vaak vergeten. Hij kreeg verzorging en een maaltijd, daar had hij recht op. Maar een gesprek of even onder de mensen zijn is voor mensen met dementie van levensbelang.”

‘Mijn vader leeft op als CAREGiver Nico langskomt’

Deze zorg thuis is vrijwel helemaal vergoed vanuit de PGB, Wlz en Wmo.Home Instead denkt ook hierin mee en geeft deskundig advies over de financieringsmogelijkheden. “Omdat hij gewoonweg vergeet dat ze langskomen zijn de momenten van ondersteuning en zorg thuis, elke keer weer een ontzettend leuke verrassing”. Zo leeft hij iedere maandag op als CAREGiver Nico langskomt. Tijdens het kennismakingsgesprek van Nico en Barbara’s vader was er direct een klik. De naamgenoten raakte aan de praat en Barbara voelde zich haast overbodig. “Dat was zo bijzonder om te zien. Ik had niet verwacht dat mijn vader deze connectie met iemand wilde aangaan.” Bij Home Instead worden de senior en de CAREGiver altijd aan elkaar gekoppeld op basis van persoonlijke voorkeur en behoeften. 

‘Het geeft mij als mantelzorger rust wetende dat CAREGiver Nico op vaste tijdstippen komt’

Dat maakt dat ze een oprechte band kunnen opbouwen, waar CAREGiver Nico ook echt de tijd voor heeft.  “Ik ben, als mantelzorger, letterlijk ontlast door Home Instead, op heel veel gebieden. Het geeft mij rust om te weten dat CAREGiver Nico op vaste tijdstippen komt. Ik ga minimaal één keer per week naar mijn vader toe en dan drink ik gewoon koffie met hem. Dan nemen we elke week zijn hele leven door. Dat is vooral leuk omdat hij zijn eigen geschiedenis nog wel eens herschrijft. Daar hebben we ontzettend veel lol mee en dat is eigenlijk pas sinds het laatste jaar zo. Eerder was ik vaak gestrest als ik bij mijn vader kwam, dan dacht ik: wat is er nu weer misgegaan? Dan moest ik van alles regelen en kon ik minder genieten van mijn bezoekjes. Nu kom ik langs om samen koffie te drinken en kan ik weer echt zijn dochter zijn.” 

Benieuwd naar de verhalen van andere mantelzorgers? Lees ook het verhaal van mantelzorger Peter en mantelzorger Sophie.