Zo maakt CAREGiver Ingrid het verschil in de wereld van ouderenzorg

Ben je altijd al benieuwd geweest wat onze CAREGivers meemaken? Wat hun precieze rol is en waarom zij zo gepassioneerd zijn over hun vak? Deze week deelt CAREGiver Ingrid graag haar verhaal!

Met een studie verlies- en rouwbegeleiding op zak en een flinke dosis aan kennis als activiteitenbegeleider in onder andere het verpleeghuis ging Ingrid van der Voort in 2016 aan de slag als CAREGiver voor Home Instead Thuisservice Den Haag. 

“Ik was één van de eerste CAREGivers in Den Haag.  De wijze waarop Home Instead Thuisservice werkt past goed bij wie ik ben. Een doener, een begeleider met oog voor de kleine, waardevolle dingen in het leven. Het werk is flexibel en dat past goed bij mijn leven, zo zorg ik ook voor mijn vader met dementie.”

Hoe ziet een bezoek als CAREGiver eruit?

“Vanuit het Supportteam word je gekoppeld aan een klant. Er wordt gekeken naar je kracht als CAREGiver en de wens van de klant. Hierbij wordt rekening gehouden met het ziektebeeld en het karakter van de klant. Zelf vind ik het heel fijn dat ik in mijn eigen buurt werk, ik weet de weg en ken de plekjes waar we naar toe kunnen.”

Écht het verschil kunnen maken vanaf het eerste moment

“Bij de eerste kennismaking afhankelijk van de situatie is er altijd een klantcoördinator, een familielid en/of iemand bij vanuit de instelling. De klik tussen klant en CAREGiver, daar draait het om. Wanneer je elkaar vertrouwt en begrijpt groeit er vaak een fijne en waardevolle band. Op deze manier kunnen we écht het verschil maken ook voor de aanwezige mantelzorgers,” vertelt Ingrid trots.

“De regie ligt altijd bij onze klanten en wanneer zij dit niet meer goed kunnen vertegenwoordigt de mantelzorger hen. Wanneer de match er niet is, zoekt het Supportteam altijd naar een andere CAREGiver.”

We zijn in staat om maatwerk te leveren

“Wanneer ik mijn klanten bezoek is er altijd een bewuste welkomstgroet. Ik kan echt de tijd nemen om te horen hoe het met de klant gaat en er echt voor hem of haar zijn. We stemmen samen af wat we gaan doen. Ondanks dat er bepaalde taken terugkomen is het altijd maatwerk. Zo zijn er klanten die nog even willen uitslapen, dan begin ik alvast met het klaarmaken van het ontbijt. Een andere klant bezoek ik puur om te wandelen of te supporten bij het organiseren van het huishouden, de administratie en/of de tuin.”

Wat maakt het werk als CAREGiver zo bijzonder?

“Een goede visie en basis is belangrijk. Gevangen in protocollen werkt echter verlammend.
Bij Home Instead Thuisservice werken we vanuit heldere kernwaarden, waardoor eigen inbreng mogelijk is en je ook écht het verschil kunt maken. Dat zorgt voor zoveel meer werkplezier! Geef vertrouwen, maak het verschil en werk vanuit je hart.”

“Dit is mijn vriendin…”

“Mijn klanten zijn mij dierbaar en dit is wederzijds. We hebben veel respect voor elkaar. Zo stelt een klant met dementie mij naar anderen voor als “dit is mijn vriendin…” dat zegt ook iets, al blijf ik me bewust van de zakelijkheid die er ook moet zijn.”

Uitzwaaien tot je elkaar echt niet meer kunt zien

“De afsluiting van de ontmoeting is eveneens een bewust moment. Een duidelijke afronding. Ik pols of de klant weer even alleen en goed verder kan. Er zijn klanten die me uitzwaaien tot ze me echt niet meer kunnen zien. Indien nodig is er na het bezoek een korte overdracht naar mantelzorger,naar een collega CAREGiver, familie of klantcoördinator.”

Wanneer voel je je het meest gewaardeerd in je werk?

In het contact met de klant voel ik altijd de waardering. Het brengen van rust, veiligheid en contact zijn zulke menselijke behoeften zeker wanneer je als senior in een wereld leeft waarin veel afscheid wordt genomen.”

Wil je een herinnering delen die je koestert als CAREGiver, Ingrid?

“Ach, één? Ik werk nu zo’n 35 jaar in de ouderenzorg, en heb de meeste vreugde mogen ervaren in mijn werk bij Home Instead Thuisservice Den Haag in de afgelopen ruim drie jaar!

Als ik moet kiezen denk ik dat ik het moment kies dat ik bij een zorgweigeraar werd binnengelaten en waar ik volledig ben geaccepteerd. De eerste stap vergeet ik nooit. Mevrouw had een ouderwetse voordeur, met een klein raampje erin, dat deed ze open en ging het gesprek aan… Er kwam een mooie lach op haar gezicht! Vanaf dat moment was ik (vond zij) haar ‘tennis-vriendin’. Je begrijpt, dat heb ik zo gelaten…”